Nog een maandje in Ghana

Het is alweer bijna het einde van ons verblijf in Ghana en eerlijk gezegd kijk ik er weer naar uit om naar Nederland te gaan. Dan ga ik iedereen weer zien, alleen heb ik niet zo'n zin in de koude temperaturen;). Hier in Ghana is het droogseizoen begonnen en kan het vrij warm zijn 35 graden en in Januari kan het 40 graden worden. Maar het is nog niet zo ver om naar huis te gaan, want Joris komt 19 December naar Accra en dan gaan we voor twee weken reizen.
We gaan dan eerst naar Cape Coast om daar Kerst te vieren aan het strand met een heerlijke cocktail erbij. Jullie kunnen je het niet voorstellen om kerst te vieren op het strand in bikini. Daarna gaan we richting het Noord-oosten (voltaregio) om daar een paar uitstapjes te maken, vervolgens gaan we naar Hanukkah, want daar is hij ook erg benieuwd naar. We eindigen in Accra en dan zal joris 2 Januari weer naar huis vliegen en zal ik weer naar Hanukkah gaan en vlieg ik samen met Lindsay 14 Januari naar Nederland.

Vorige week heb ik met Roanne en Ellis Sinterklaas gevierd. We deden het met loodjes ik had Ellis getrokken en ik moest voor haar een gedicht/brief schrijven en een cadeau kopen. Het is mij aardig gelukt om een brief en een cadeau voor haar te maken en uit te zoeken. Roanne had mij getrokken, zij had een heel leuk gedichtje gemaakt en allerlei lekkere etenswaren gekocht. Zij had dat gedaan omdat het vanaf maandag 10 December vastenperiode is.De vastenperiode duurt 7 dagen en daarbij mag je van 06.00-18.00 uur niet eten (wel drinken, dat is erg belangrijk in deze warmte). Het is niet verplicht om mee te doen, ik eet wel wat overdag omdat het voor mij anders niet vol te houden is, vooral omdat ik ook wil blijven hardlopen:). Nog even op het sinterklaasfeest terug te komen, het was erg gezellig en ik heb best wel veel pepernoten en chocolade gegeten;). Dus ik heb toch wel de sinterklaassfeer geproeft al is dat wel gek in warme temperaturen.
Twee dagen later hebben we met alle vrijwilligers sinterklaas gevierd bij Mariëtte. Bij Mariëtte hebben we het dobbelspel gedaan iedereen moest daarbij drie cadeau's kopen van 5 cedi's. Dus ik ben niks te kort gekomen.

Deze week hebben we plannen gemaakt voor Kerst. We gaan allerlei leuke activiteiten doen met de kinderen.
De kinderen hebben dan drie weken vrij dus dan kunnen we aardig wat leuke dingen gaan doen . Helaas ben ik dan met Joris aan het reizen, maar dat is ook heel leuk.

Helaas heb ik voor Afia Pomma nog geen geschikt hulpmiddelen gevonden, het is namelijk erg lastig omdat zij weinig spierkracht heeft om zichzelf op te blijven heffen. Mariëtte heeft al een keer een loopwagen uitgeprobeerd, maar daar gaat zij erg in hangen. En als zij een loophulpmiddel heeft dan moet er met haar geoefend worden en dat wordt ook lastig als ik er niet ben. Dus het is nog even zoeken, ik denk zelf dat het voor de periode dat ik in Ghana ben het niet ga redden om dat voor haar te regelen. Dat vind ik zelf erg jammer.

Ik zal nog even uitleggen waarom het vastenperiode is. Moses de man van Mariëtte die heeft een visie gehad dat de verkiezingen in Ghana niet goed zullen verlopen en door te vasten en te bidden is de kans groter dat de verkiezingen goed verlopen. En het is om even tot jezelf te komen en te waarderen wat er is en hoe goed wij het hebben in Nederland.
Het klinkt voor jullie misschien wel een beetje vaag.
Ik doe er zelf een beetje aan mee, wat ik al hierboven heb geschreven, ik eet wel af en toe tussendoor maar minder.

Het gaat voor de rest goed in Hanukkah met de kindjes er zijn geen bijzonderheden. Waarschijnlijk komt er binnenkort wel een nieuw baby'tje bij, ik ben er dan niet meer.

De tijd hier in Ghana is erg snel voorbij gegaan, ik spreek nu ook vaak met Roanne af en dan gaan we gezellig aerbicen of hardlopen. En ik ben deze week met haar meegegaan naar haar stage in het ziekenhuis. Het was erg interessant om te zien hoe het er daar aan toe gaat. Er zijn relatief weinig patiënten en het patiëntencontact tussen de fysiotherapeut en de patiënt is veel minder. Een fysiotherapeut in Ghana legt niet veel uit aan de patiënt en als een patiënt een oefening doet dan wordt er soms niet naar gekeken. In Nederland is dit wel erg belangrijk. De dingen in Ghana gaan sowieso anders als in Nederland, je kunt het eigenlijk niet met elkaar vergelijken.

Verder heb ik niet veel meer meegemaakt, ik zal weer na mijn reis met Joris wat voor jullie schrijven. Helaas is mijn laptop stuk dus ik kan geen foto's plaatsen, want die staan op mijn laptop. Waarschijnlijk staan ze op mijn harde schijf en zijn ze niet verloren gegaan, gelukkig want dat had wel echt vervelend geweest.
Zodra ik in Nederland bent dan zal ik wat foto's plaatsen op mijn webblog.

Tot dan!

Liefs Eileen,