5 daagse trip naar Mole Park, Bolgatanga en Paga

Zaterdag 13 oktober vertrokken Anne, Eileen en ik met zijn drieën voor 5 dagen richting het noorden. Het begin was al een hele belevenis opzich. Nadat we hadden afgesproken dat de Hanukkah driver ons om kwart over 4 in de ochtend zou brengen naar het busstation liep dit, zoals gewoonlijk in Ghana, weer totaal anders. Hij was nergens te bekennen en we waren dus lichtelijk in paniek want zouden we de bus nog wel halen die rond 5 uur zou vertrekken. Rond half 5 was hij er nog niet. Wat nu dachten we. Uiteindelijk hadden we gelukkig wel het nummer vd driver en hadden we de  guard van Hanukkah gevraagd hem te bellen. Gelukkig kwam hij toen vrij snel. Pas rond 4.40 uur vertrokken we richting het busstation en rond 4.50 uur kwamen we daar aan. 
Gelukkig we waren nog op tijd iedereen stond nog buiten de bus als één grote chaos. Wij hadden geen idee wat we moesten doen en waar we heen moesten. Na wat heen en weer gevraag aan mensen waren we bij de bus gekomen en hadden we onze koffers laten droppen in de bus. 
Daar kwamen we onze kokkin Mirjam tegen zij moest toevallig ook naar Tamale waar wij moesten overstappen op de volgende bus. Even voor half 6 vertrok de bus uiteindelijk richting Tamale. 

Rond 10 uur kwamen we aan in Tamale. Waar we weer één grote mensen massa instapte op de bushalte. Na onze koffers te hebben gepakt uit te bus gingen we uitvogelen waar we moesten wezen voor onze andere bus richting Mole Park. We werden geholpen door wat Ghanese en bij de ticketverkoop kwamen we er achter dat de bus helaas al vol zat. We zaggen de bui al weer hangen, hoe gaan we ooit in Mole aankomen. Er bleek nog een andere bus die richting op te gaan maar daar moesten we ook weer naar een andere plek toe en weer overstappen op een andere bus en dus maar moesten afwachten of we wel in die bus konden. We hadden dus besloten om dat niet te doen, ondertussen was Mirjam onze kokkin ook onze kant op komen lopen nadat iemand anders ons had voorgesteld om een taxi te nemen. Na wat dubben leek dat ons dat de enige optie om nog in Mole aan te komen op zaterdag. Nadat iemand een taxi chauffeur had geronseld had Mirjam ons nog geholpen met afdingen vd taxi. Nadat hij eerst 250 cedi wilde, wat wij logischer wijs veelste duur vonden, konden we uiteindelijk voor 180 cedi richting Mole Park mede dankzij Mirjam. 
Rond 12 uur vertrokken we richting Mole met de taxi. Nadat we eerst een uur lang over de zelfde weg reden hoe we waren gekomen vanuit Sunyani kwamen we uiteindelijk terecht op een heerlijke hobbelige rode zandweg. De taxi chauffeur wilde graag dat we alle ramen wagenwijd openzetten zodat al het stof er door kon waaien. Nou dit hebben we geweten wat dit opleverde, aan het eind vd rit waren we allemaal behoorlijk rood aangeslagen door de stof weg. Anne leek haast wel een Bibini (zwarte) ;)
Na ongeveer 3 1/2 uur hobbelen en bobbelen over de rode zandweg kwamen we eindelijk rond half 4 aan in Mole Park. 
Gelukkig was alles goed geregeld en konden we na ingecheckt te zijn naar onze 3 persoons kamer. Daar aangekomen bleek dat we een mooie  kamer hadden met allemaal een eigen bed en zelfs een koelkast in onze kamer. Nadat we onze kamer hadden geïnspecteerd en ons hadden omgekleed en gedoucht om al die ranzige stof van ons af te wassen gingen we daarna nog even lekker relaxen met een drankje en het spelletje skip-bo.  Rond 8 uur in de avond ging ons lichtje al uit, want ook de volgende dag moesten we al weer om 6 uur opstaan voor onze wandel safari.
Om 6 uur ging de wekker dus al weer, want om 7 uur hadden we een wandel safari. Rond 7 uur gingen we met een groep alleen maar blanken mensen en een gids op pad, ik had helemaal een beetje gevoel dat ik in Europa was want het waren voornamelijk Europeanen. 
We waren net op pad of we kwamen een hele groep apen tegen. We kregen te horen dat ze soms dingen van mensen afpakken zoals eten of zelfs je camera. We waren dus voorbereid om goed op te letten. We kwamen deze apen tegen vlakbij een dorpje waar de werknemers van Mole Park wonen. Er liepen daar ook heel veel wilde zwijnen, want daar is natuurlijk genoeg eten te vinden van de bewoners.
Daarna gingen we het dorp uit en het bos in. Daar zaggen we ook verschillende dieren zoals antilopen, waterbokken en apen. Na een tijdje te hebben gelopen gingen we een uitkijktoren in maar helaas zaggen we geen olifanten en ook op andere plekken waren ze helaas niet. Dit komt het nog regenseizoen is en er dus overal water te vinden is voor de olifanten.
Het laatste deel van onze wandeltocht liepen we door een vieze blubber en op sommige stukken zakte we zelfs een beetje weg het had wel iets van een moeras. Uiteindelijk moesten we zelfs een stromend riviertje over gelukkig lag er wel een boomstam overheen. Daar moesten we op zitten om aan de andere kant te komen. Gelukkig hielp de gids mee, want het laatste stuk moest je een beetje omhoog op de boomstam, deze was zeer glad.
Het allerlaatste deel moesten we stijl omhoog lopen over rotsen en voelde ik het duidelijk aan mijn kuiten en het was wel een beetje afzien in die warmte maar ik had het gered. Na 2 uur was de wandelsafari ten einde.
Na het ontbijt zijn we even gaan slapen want we waren echt kapot. Die warmte sloopt je echt. In de middag hebben we lekker gechillt in en aan het zwembad. Aan net zwembad werden we nog opgeschrikt door een aap die plotseling bij het zwembad stond en de ananas vd meiden die naast ons zatten had afgepakt. We gingen de aap achterna om wat foto's te schieten maar nadat hij de ananas op had ging hij terug naar het zwembad om nog meer eten te scoren. Hij pakte een tas met belangrijke spullen maar gelukkig kon de eigenaar vd tas deze weer afpakken. Het kwam dus met een sisser af.

Ook de volgende dag moesten we weer vroeg opstaan. We gingen nu om 7 uur op jeepSafari en hoopte meer kans te hebben om olifanten te zien. We zatten ook nu weer met allemaal blanken mensen in een groep en we hadden een driver en een gids in de auto. Wij mochten allemaal op het dak zitten op speciaal gemaakte zitjes voor safari. Helaas hadden we weer geen olifanten gezien alleen verse olifanten mest, maar de olifanten waren zelf nergens te bekennen. Het was echt grappig om bovenop zo'n auto te zitten. Ik moest constant in de gaten houden dat er geen takken van bomen in mijn gezicht sloegen. 
De dieren die we wel hadden gezien waren voornamelijk antilopen en een aantal waterbokken. Maar het was wel lastig om foto's te maken vanuit de auto omdat de dieren er telkens vandoor gingen, helaas. 
Na 2 uur gingen we terug en konden we lekker ontbijten, zodat we daarna weer even rustig konden bijkomen in onze slaapkamer.
In de middag hebben we weer lekker gechillt aan en in het zwembad want daar is een vakantie natuurlijk ook voor bedoeld, een beetje rust en niet alleen maar in de weer zijn. 

De volgende dag vertrokken we uit het Mole Park en moesten we al om 3 uur opstaan omdat de bus om 4 uur in de ochtend al vertrok. Uitslapen zat er dus weer totaal niet in, ook in de bus slapen ging hem niet echt worden aangezien deze helemaal vol zat en er ook mensen in het midden pad stonden voor ongeveer 4 uur.
Het was weer een hobbelige rit over de zandweg  en de bus reed daar ook echt heel hard overheen, dus alle hobbels en gaten in de weg waren echt heel goed voelbaar. Soms op het gevaarlijke af maar elke keer ging het toch goed.
Na ongeveer 4 uur kwamen we aan in Tamale, daar bleek dat we nog wel even moesten wachten op de bus naar Bolgatanga. Na ongeveer een uur kwam de bus aan en konden we in de rij bij de bus staan om onze kaartjes te kopen. Pas na ongeveer 45 minuten hadden we eindelijk een kaartje, maar voor mijn gevoel had het veel langer geduurd vanwege de brandende zon die op je scheen.
Uiteindelijk konden we richting. 
Anne en ik zatten naast elkaar  maar we moesten onze voeten op een verhoging zetten, en er was ook weinig beenruimte. Dit met mijn vrij lange benen was echt geen pretje, ik zat dus zo ongeveer opgevouwen in de bus. Na ongeveer 2 1/2 uur kwamen we aan in Bolgatanga. 
Aangekomen in Bolgatanga was het weer één grote mensen chaos. Ik werd meteen aangesproken  door een taxi chauffeur dus daar hoefde we niet meer naar te zoeken.
Nadat we onze spullen hadden konden we naar ons hotel worden gebracht. Daar aangekomen even lekker wat gedronken en gedoucht aangezien we in Mole Park amper tot niet konden douchen behalve met water uit emmer.
Aan het eind vd middag gingen we nog naar de stad waar we nog wat souvenirs hadden gekocht. Zo hadden we ook houten beeldjes gekocht en onze taxi chauffeur was zo aardig om ons naar een goede plek te brengen maar ook te helpen met afdingen, echt heel aardig. 
Terug bij ons hotel hebben we nog heerlijk gegeten en gezellig skib-bo gespeeld. 
          
De volgende ochtend konden we eindelijk weer eens uitslapen aangezien we pas om 10 uur richting Paga zouden gaan. Dit is een plaatsje ongeveer een uur rijden van Bolgatanga en ligt tegen het land Burkina Faso aan. Voor 50 cedi omgerekend zo ongeveer 20 euro reden we richting Paga met de taxi. In Paga gingen we naar een plek waar we met een krokodil op de foto konden. Na een korte introductie van een man konden we naar binnen voor 7 cedi's, 3 cedi's meer dan wat zwarte mensen moeten betalen. Pure discriminatie al zeg ik het zelf. We moesten ook nog eens 2 cedi betalen om onze camera mee naar binnen te nemen om foto's te nemen, opzich ook wel een beetje belachelijk maar helaas "SO BE IT".
We liepen naar binnen met 3 andere mannen, 1 daarvan liep met een kip die de krokodil moest lokken met het maken van geluid. Na een paar minuten wachten kwam er een krokodil uit het water. 
Om en om gingen Eileen, Anne en ik op de foto. Je mocht daarbij alleen de staart aanraken en we moesten achter de krokodil staan. 
Ik vond het echt heel leuk om zo'n beest een keer in het echt aan te raken en mee op de foto te gaan. Dit had ik nog nooit eerder gedaan, dus ook wel speciaal. Nadat we allemaal op de foto waren geweest kreeg de krokodil zijn beloning: de KIP. In 1 hap was deze helemaal opgegeten. 
Dat we weer buiten de poorten waren stond er een mannetje  met zijn fiets. Hij vroeg of we mee wilde naar een plek schuin tegenover de plek vd krokodillen nadat we eerst twijfelde hapte we uiteindelijk toch toe. Het was goed dat we het hadden gedaan want het was wel interessant om in al die huisjes te kijken waar de mensen heel vroeger tijdens de slavernij woonde. Op 1 vd huisjes konden we ook op klimmen. De mensen klommen daar vroeger op als ze in gevaar waren vanwege de slavernij, echt heel bijzonder om daar op te klimmen. Het was niet eens zo eenvoudig omdat je een smal trappetje moest oplopen.
          Op een gegeven moment mochten we ook in kleding lopen waar de bevolking in liep echt heel bijzonder en leuk om te doen. Nadat we de verschillende huisjes hadden bekeken vertrokken we met onze taxi driver naar de grens van Burkina Faso om ook daar nog wat foto's te maken vd grens. Uiteindelijk werden we aangesproken door iemand dat het niet was toegestaan om foto's te maken alleen als we eerst toestemming vroegen, gelukkig hadden we toen allang foto's geschoten. 
Bij terug komt in Bolga hadden we een rustig middagje en avondje gehad aangezien we de volgende dag alweer om 4 uur moesten opstaan omdat de bus om 5 uur in de ochtend zou vertrekken. Het begon die dag al goed want de taxi chauffeur die we hadden gevraagd om ons te komen op pikken was niet komen opdagen.  Maar gelukkig was de bewaker vh hotel zo aardig om met ons mee te lopen naar de grote weg om een taxi voor ons aan te houden.
Nadat we bij het busstation aankwamen was de bus er nog niet deze kwam rond 5 uur aangereden, dus wij gingen snel in de rij staan om een kaartje te kopen. Uiteindelijk bleek al die haast voor niks want we moesten nog 3 uur wachten totdat de bus vol zat. Rond 8 uur kond de lange busreis van ongeveer 8 1/2 uur beginnen maar de stoelen in deze bussen zijn echt niet bedoeld voor een lange zit. Helaas moesten wij daar dus erg lang op zitten, echt geen pretje. 
Na ongeveer 8 1/2 uur kwamen we eindelijk aan in Sunyani. Ik was serieus gebroken, wat een schijt stoelen waren dat zeg. Ik was blij dat we weer terug waren in Sunyani en op Hanukkah en ook de kids waren blij om ons weer te zien!