Mijn eerste indrukken als vrijwilligerswerkster

De eerste 3 weken in Ghana zijn omgevlogen. Gelukkig voel ik mij weer stukken beter nadat ik behoorlijke bijwerkingen had vd malarone, door ze op een andere manier in te nemen is het helemaal verbeterd.

De eerste 3 weken al heel wat indrukken opgedaan, zowel hier op Hanukkah als in de stad Sunyani. 
Ik ben samen met nog wat vrijwilligers hier naar de Wednesday Market geweest, daar wat stoffen gekocht om een leuk jurkje en rokje te laten maken bij de klerenmaker. Het was echt heel bijzonder en apart om te zien wat er ingodsnaam allemaal wordt verkocht op zo'n markt. De Action is er niks bij, wat een troep echt alles wordt er aan de straatsteen verkocht op zo'n markt. Zo ook vis en vlees wat daar gewoon open en bloot wordt verkocht en wat voor de vliegen natuurlijk 1 groot feest is. Echt te vies om naar te kijken en ruiken.  
De stoffen die ik had gekocht heb ik samen met Anne en Eileen naar een kleermaker in town gebracht. Daar konden we uit een map kiezen wat we wilden laten maken. Ik had gekozen om een rokje en een jurkje te laten maken. Het eindresultaat mocht er zeker wezen echt heel leuk!
Ik ben ook samen met de andere vrijwilligers Marja, Anja, Elisa, Anne en Eileen en Moses naar de Christel Community School geweest. Daar aangekomen kwamen er allemaal schoolkinderen naar ons toe, die ons nieuwsgierig zatten aan te kijken. Het was erg leuk, want wij gingen met de kinderen zingen, wij zongen voornamelijk Nederlandse liedjes en ook de kinderen zongen hun liedjes. Uiteindelijk gingen we een klas lokaaltje in waar nog meer kids zatten. Zij waren al bezig om letters te kleuren om Christel en Robert uit Nederland te bedanken. Aangezien het schooltje door hun is opgezet. De lerares wilde graag dat wij ook voor hun gingen zingen, dus deden wij dat. Dat was echt heel leuk want de kids deden leuk mee. En later zongen de kids ook weer voor ons en deden wij ook gezellig mee. Uiteindelijk werden er nog tassen kleding uitgedeeld maar die zouden in de dorpen zelf worden uitgedeeld. 

Op Hanukkah  Childeren's Home heb ik ook veel indrukken opgedaan. De meeste kinderen gaan doordeweeks naar school. Ik en andere vrijwilligers kleden elke ochtend, afwisselden, rond half 8 de jonge kinderen aan, zeg maar de kleuters. Dit is een heel gedoe want sommige kinderen hebben niet altijd zin om aan te kleden.
Een aantal kinderen is zo lastig met aankleden dat je ze constant weer moet waarschuwen en boos moet worden, maar uiteindelijk lukt het ons telkens weer. Kinderen proberen je uit, maar dit ben ik wel gewend van mijn werk als uitzendkracht in de kinderopvang.
Nadat de kinderen naar school zijn is het rond half 9, kwart voor 9, tijd voor ons eigen ontbijt en kunnen we nog even wakker worden. Na het ontbijt kunnen ik en de andere vrijwilligers extra aandacht besteden aan de allerkleinste kinderen door bijvoorbeeld met ze te spelen, knuffelen, zingen, naar de color room te gaan of door een stuk te gaan wandelen. En ook de gehandicapte kinderen kunnen extra aandacht krijgen door met deze kinderen bijvoorbeeld naar de snoozelruimte te gaan waar een map met oefeningen voor deze kinderen ligt.
Rond ongeveer 1 uur in de middag gaan we lunchen en heb je weer wat tijd voor jezelf. Na de lunch kan je nog wat activiteiten doen met de allerkleinste tot de oudere kinderen allemaal weer uit school komen rond kwart over 3. Wij mogen de kleuters dan weer hun schoenen, schooltassen en huiswerk afnemen. We kunnen dan zien wat ze moeten doen voor huiswerk en kunnen ze dan helpen met huiswerk, maar eerst is er rond 4 uur nog cleaning time waar bij de kinderen moeten helpen Hanukkah schoon te maken,de jongste kinderen moeten de eventuele papiertjes oprapen en verzamelen in een emmer en de oudere kinderen moeten het terrein vegen zodat alles er spik en span uitziet. Daarna helpen ik en de andere vrijwilligers de kinderen met huiswerk maken maar dit gaat zeker niet vanzelf. Heel veel kinderen kunnen zich moeilijk concentreren en de kleine kinderen, ja die krijgen ook al huiswerk, snappen vaak de hele opdracht niet. Waarbij ik en de andere vrijwilligers de kinderen extra helpen om goed het huiswerk te kunnen maken, dit kost heel veel moeite maar het lukt ons om de kinderen zo goed mogelijk 1 op 1 te begeleiden. Ik heb eerlijk gezegd ook geen idee wat de leermethode vd scholen is aangezien veel kinderen het niet goed begrijpen. 
Rond kwart over 5, half 6 begint meestal het avond eten van de kinderen. Dit gebeurt in de deining room, maar de allerjongste kinderen eten buiten bij de mama's.  De mama's die op Hanukkah werken zorgen hier voor de kinderen. Taken die zij bijvoorbeeld doen zijn de kinderen voeden, wassen, koken, kinderen te bed doen en de kinderen opvoeden. Zij gaan op een hele andere manier om met kinderen dan dat wij in Nederland dat doen, wat natuurlijk logisch is want het is ook een totaal andere cultuur als onze, je kunt het niet met elkaar vergelijken.
Ik en de andere vrijwilligers helpen tijdens het avondeten dan de oudere kinderen in de deining room. Wij houden ze dan in de gaten of ze allemaal aan tafel blijven zitten en niet met eten gaan gooien wat ook wel eens gebeurt. De kinderen eten ook van elkaars eten en geven eten aan elkaar. Het ziet er allemaal niet zo fris uit, dus niet te veel bij nadenken als je het ziet gebeuren :P
Na het avondeten van de kinderen kunnen we zelf lekker gaan eten, chillen en kletsen soms met een borrel en chipie erbij, voordat we naar bed gaan.
Nu hebben jullie een beetje een beeld wat er door de weeks gebeurd. 
Een andere activiteit die ik en andere vrijwilligers hebben gedaan met wat kinderen is zwemmen bij het Eusbett Hotel, de kids vonden dit echt heel leuk maar ook ik vond dit echt heel leuk om mee te maken en te zien hoeveel plezier de kids hadden. 

Voor nu wil ik het hier bij laten. Jullie hebben nu een beetje een beeld gekregen over hoe het er hier ongeveer aan toe gaat. 
Mijn volgende blog zou gaan over mijn trip naar het Mole Park en  naar de plaatsten  Bolgatanga en Paga in het noorden van Ghana. Anne, Eileen en ik vertrekken a.s. zaterdag voor ongeveer een week om naar deze plekken te reizen. 
Tot snel en de groeten uit Ghana,

Lindsay :)